Iedere keuken verdient een goed mes (of meerdere messen). Soms wordt je verliefd op een mes, zoals ik jaren geleden meemaakte toen ik in de beroemde messenstad Thiers in Frankrijk de winkel/werkplaats van een coutellier binnenstapte. Mijn oude Wüsthof koksmessen begonnen tekenen van slijtage te vertonen dus had ik een mooi excuus om een nieuw mes uit te zoeken (keuze genoeg hier!) en zou het meteen een leuke herinnering aan de vakantie opleveren, ook nog eens een herinnering waar je dagelijks gebruik van maakt dat is helemaal een leuke bijkomstigheid.
Nieuw koksmes
Thiers de middeleeuwse stad in de Puy de dome Frankrijk. In de verte zie je de toppen van de vulkanen liggen als je in de stad bent.
De stad wordt gekenmerkt door de middeleeuwse stijl, maar vooral door het aantal coutelliers die hier zelf hun messen vervaardigen.
Mijn oog viel op een mooi mes met een prachtig houten handvat, waarom ook niet ? In eerste instantie was het mes wat ik in mijn handen hield nogal zwaar. Nu ben ik met Wüsthof wel wat gewend. Maar dit mes was echt een zwaargewicht het bleek een fabrieksmes te zijn, in de fabriek vervaardigd. De eigenaar liet me al gauw kennis maken met hetzelfde soort mes alleen door hem zelf gemaakt in zijn eigen atelier.
Een ander prijskaartje een ander gewicht. Het lemmet is gemaakt van een soort metaal waar ook scheermessen van gemaakt worden. Dun en vlijm- en vlijmscherp. Het mes ligt lekker in de hand en heeft wat weg van de Japanse messen. Na wat wikken en wegen koop ik bij Chambriard een prachtig koksmes. Nog even twijfel ik of er niet nog meer messen gekocht moeten worden. Het mes gaat nog even zijn atelier werkplaats in waar ze nog even extra geslepen en gepolijst wordt. Een mooie doos en hoes voor het mes erbij en een cadeaupapiertje, een bijpassende folder, met nog veel meer leuks om door te kijken. Voor het geval we nog meer messen willen kopen.
Maar dan, voor hij het inpakt, méfiez- forte!! De eigenaar pakt het mes en laat even zien hoe scherp en gevaarlijk dit koksmes is. Hij demonstreert het mes aan de hand van een stukje plastic waar hij het langs haalt. Vlijmscherp. Thuis vliegt het mes door het eten heen. Dunne plakjes komkommer lijken gesneden door een Mandoline. Maar het is een Chambriard uit Thiers.
Mijn vrouw koopt voor de grap met toestemming van de kinderen voor de kleur een leuk pizza-mes. (ik snijd nooit de pizza).
Als ik weer in de buurt kom koop ik zeker wat meer keuken snijgerei bij deze couttelier.
Met mijn classic Wüsthof messen (klik link voor meer info en eventueel aanschaf) was ik altijd zeer tevreden een klassieker onder de koksmessen, en tevens een betaalbare klassieker. Maar ons Franse koksmes spant toch wel de kroon. Dus kortom ik ben verliefd op dit mes en heb stiekem spijt dat ik niet meteen een hele set heb aangeschaft.
